Stres z punktu widzenia biologii i fizjologii jest „swoistą reakcje organizmu na wszelkie stawiane mu żądania”. W naszym organizmie zachodzą specyficzne zmiany, które są odpowiedzią na bodziec stresowy.
Odpowiedź organizmu przebiega w 3 stadiach:
1. Reakcja alarmowa (faza szoku)
2. Stadium odporności
3. Stadium wyczerpania
W pierwszej fazie pod wpływem bodźca organizm bezpośrednio reaguje na czynnik szkodliwy i znajduje się w silnym pobudzeniu – jest gotowy do obrony. Następnie uruchomione zostają reakcje obronne którym towarzyszą zmiany w funkcjach fizjologicznych organizmu (np. wzrost ciśnienia krwi). W kolejnej fazie organizm mobilizuje swoje zasoby energetyczne i następuje względna adaptacja na działanie szkodliwego bodźca. Jeżeli bodziec działa nadal dochodzi do trzeciej fazy – wyczerpania, w której dochodzi do wyczerpania możliwości energetycznych i obronnych organizmu oraz rozregulowania funkcji fizjologicznych.
Stres działający w długim okresie czasu jest najbardziej niebezpieczny i może przyczyniać się do powstawania wielu chorób. Organizm który znajduje się w stanie permanentnego zagrożenia przechodzi do trzeciej fazy reakcji stresowej – wyczerpania.
Do najczęstszych chorób wywoływanych stresem należą: zaburzenia snu, nadciśnienie, wrzody żołądka i dwunastnicy, cukrzyca, migreny, artretyzm, astma, schorzenia skóry, zaburzenia popędu płciowego u mężczyzn (impotencja), zaburzenia menstruacyjne u kobiet. W codziennym życiu nie jesteśmy jednak w stanie uniknąć stresu. Ważniejsze jest więc nie unikanie a odpowiednie radzenie sobie ze stresem. Warto zdać sobie sprawę, że to nie stres, ale nasza reakcja na niego jest tym co może najbardziej zaszkodzić.