Zaburzenia nerwicowe często powstają jako reakcja na sytuacje trudne, czyli takie które prowadzą do dezorganizacji zachowania, dotychczasowego życia.
Nerwice mogą objawiać się na wiele sposobów; poprzez objawy somatyczne takie jak bóle głowy, żołądka, serca, kręgosłupa, gardła, zawroty głowy, omdlenia, uderzenia zimna lub gorąca, nadmierna potliwość, drżenia kończyn, kołatanie serca, skoki temperatury lub ciśnienia, zmiany ukrwienia skory, biegunki; poprzez natręctwa takie jak przymus powtarzania określonych czynności czy gestów, natrętne myśli, trudności w koncentracji uwagi, uczucia takie jak ciągle zmęczenie lub irytacja, nieokreślony niepokój albo lek wobec określonej sytuacji (np. lek przed autobusami, wysokością, otwartymi przestrzeniami, tłumem, podróżowaniem, małymi pomieszczeniami, ostrymi narzędziami, pająkami itp.)
Psychoterapia nerwic polega na ogol na interpretacji i wyjaśnieniu istoty konfliktu, uwrażliwianiu na przezywane emocje, zmianie destrukcyjnych przekonań dotyczących własnej osoby i relacji z ludźmi, pomocy w budowaniu autonomicznego systemu wartości, ćwiczeniu nowych zachowań, dostarczeniu nowych, leczących doświadczeń w relacji z terapeuta lub grupa terapeutyczna, odreagowywaniu urazów oraz uczeniu zaspokajania w dorosłym życiu deficytów emocjonalnych z dzieciństwa.